آه..
چه ساده و بی اعتنا می شکنند دل را.
بعضی وقت ها فکر میکنم که چه خوب میشد دل هم صدا داشت
وقتی که می شکست.
یا حد اقل آنکه می شکست می فهمید که چه دردناک است
وقتی که دل میشکند.
یا که دل از سنگ بود که هیچ وقت از دروغ و بی اعتنایی نمی شکست.
یا که اصلا آدمی دل نداشت که آن هم بشکند.
یا که....
آه
آه
آه
چه باید کرد که می شکنند دل را بی آنکه بفهمند...
نظرات شما عزیزان: